نسیم فایل

فرمت فایل : word (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات 27 صفحه

پاييز 87

کوره ها را مي توانبر حسب موارد گوناگون نظير سيستم پخت، ترتيب مشعل ها، شکل ساختماني، هدف مورد نظر ويا روش انتقال حرارت به منطقه پخت تقسيم بندي نمود.

در اينجا انواع اصلي کوره برحسب روش کار دسته بندي شده اند:

1. کوره هاي متناوب يا دوره اي:

دراين نوع کوره ها، هر دوره پخت عبارست از قرار دادن محصولات خام دو کوره، مسدود کردنو بستن درهاي آن، حرارت دادن، پخت تا دماي نهائي، خنک کردن، باز کردن محفظه کوره وتخليه آجرهاي پخته شده. اين عمليات به همين روش در پخت بعدي تکرار مي شود. کوره هايدستي تنوره اي و کوره اي رومي از نوع متناوبند. در طول قرن ها تغييرات زيادي در ايننوع کوره ها حاصل شده اند. در بعضي از آنها تنها يک اتاقک پخت پيشبيني شده، در حاليکه بعضي ديگر دو يا بيشتر از اين نوع اتاقک ها دارند. سوخت امروزه اينها گاز، نفتيا گازوئيل است. بزرگترين عيب اين کوره ها، اتلاف حرارت ناشي از خنک کردن متناوببدنه کوره است. هر چند که بخشي از حرارت تلف شده ناشي از مرحله ماقبل خنک کردن ميتواند به مصرف خشک کردن يا گرم کردن محيط برسد.

2. کوره هاي با عملکردنيمه پيوسته:

اين گروه شامل تمامي کوره هاي چند قميري است (قمير = اتاقکپخت) که يا بصورت مستقيم به يکديگر پيوسته اند و يا اينکه با يکديگر جفت شده اند. کوره هاي نيمه پيوسته براي پاسخگوئي به نياز به ظرفيت هاي بيشتر ساخته شده اند وهدف آنها استفاده از گازهاي خروجي براي گرم کردن خشت ها در قمير مجاور بوده است. جهت تسهيل ساخت مي توان دو قمير را با استفاده از يک ديوار مشترک ساخت که به ايننوع، قميرهاي جفت مي گويند. هر اتاقک پخت داراي دري است که در سمت آزاد ديوار قراردارد و از آن براي پر و خالي کردن محصول استفاده مي شود. اتاقک پخت بعدي در فاصله 2تا 4 متري قرار گرفته است، لذا جاي کافي براي پر و خالي کردن بين کوره ها وجود داردو مجراهاي ارتباط دهنده گاز خروجي، طول زياديندارند.

3. کوره هاي پيوسته:

پيدايش اين نوع حدود سال 1849 آغاز شد که شکل ابتدائيآن يک کوره حلقوي بود که در آن قميرها بصورت يک دايره به دور يک دودکش مرکزي قرارداشتند. بعدها اين حلقه پيوسته طوري ساخته شده تا امکان مشتعل شدن کوره از بالاوجود داشته باشد. اين نوع کوره ها در سال 1870 بنابر قانون هوفمن بنام کوره هايهوفمن شناخته شدند. بعد از چند سالي شکل دايره اي اوليه کوره حلقه اي هوفمن کنارگذاشته شد زيرا معلوم شد که کانال قوس دار طولي با دو انتهاي گرد يا مربع بازدهبيشتري داشته و نتايج پخت بهتري را فراهم مي کند. موضوع اصلي بيان شده توسط هوفمنبه توليدکنندگان آجر آن بود که در مقايسه با کوره هاي متناوب يا حتي نيمه پيوسته بهکار گرفتن کوره هاي حلقوي، دوسوم در مصرف سوخت صرفه جوئي به عمل مي آورد.

4. کوره هاي حلقوي:

کوره هاي هوفمن بين 18 تا 80 اتاقک پخت (قمير)متصل بهم دارد که مجموعاً مدار بست هاي را تشکيل مي دهد. هر قمير داراي در خروجيبراي پر کردن و خالي کردن آجرهاست. در هر زمان سوخت تنها در چند قمير همجوار مشتعلاست. اين منطقه پخت حرکت مي کند و قمير به قمير، دور تا دور مدار مي گردد. بنابراينمنطقه پخت به سمت خشت هاي چيده شده حرکت مي کند، نه خشت ها به سمت منطقه پخت. حرارتتلف شده قميرهائي که پخت خشتها در آنها به تازگي به پايان رسيده و در حال حاضر خنکمي شوند، هوا را براي احتراق با سوخت در منطقه پخت جديد پيش گرم مي کند. گازهايحاصل از احتراق در منطقه پخت فعلي براي پيش گرم کرن خشت هاي خشک شده جديداً چيدهشده استفاده مي شوند.

5- کوره هاي تونلي:

پس از سال ها تلاش درجهت رفع نقاط ضعف کوره هاي تونلي، پيشرفت هاي زيادي براي اين نوع حاصل گرديده،بطوري که کوره هاي تونلي کاملترين و اقتصادي ترين کوره ها مي باشند. دقيقاً روشننيست که اولين کوره تونلي در چه سالي ابداع گرديده ولي عصر آن بيش از 250 سال نميباشد. در کوره هاي تونلي آجرها در حرکت هستند و در آن آتش کوره ثابت مي باشد وبعبارت ديگر بدنه متحرک و آتش ثابت است.

کوره هاي تونلي شرايط کاري بسياربهتري را براي کارگران فراهم مي کنند. زيرا کارگران مجبور به تحمل گرما و گرد وغبار نيستند و صاحب کوره هم مزيت ديگر کوره تونلي در مقايسه با ساير انواع کوره ها،سرعت بيشتر افزايش دما، پخت و خنک شدن و در نتيجه ظرفيت بالاي آن است.

درکوره هاي تونلي پيوسته امروزه با پيشرفت ها و تکنيک هائي که در مورد درزبندي ها،حمل و نقل، ماشين کوره، مصالح ديوار و سقف و کنترل پخت بوجود آمده، صرفه جوئي درسوخت به اوج خود رسيده است.

در منطقه اصلي پخت که در وسط کوره قرار دارد،بيشترين مشعله اي گاز يا نفت واقع است و بنابراين بيشترين دماي کوره در همانجاست. خشت ها بر روي واگن حمل مي گردند و از يک سر کوره بطور پيوسته وارد و از انتهايديگر آن خار مي شوند. در اين حالت هواي خنک که در جهت مخالف يعني از انتهاي کوره بهسمت منطقه پخت در جريان است، از توده آجرهائي که به تازگي به دماي پخت حداکثر رسيدهاند عبور کرده و آنها را خنک مي کند.

بنابراين هواي داغ وقتي به منطقه پخت ميرسد، احتراق بهتري را با سوخت خواهد داشت. هواي داغي که منطقه پخت را ترک مي کند بهسمت ورودي کوره حرکت کرده و خشت هاي خشک شده را در سر راه خود به منطقه پخت گرم ميکند.